ΓΙΑ ΤΙΣ «ΜΕΙΟΨΗΦΙΕΣ» ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΙΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ

Το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση, σε συνεργασία με την ΕΕ και το ΔΝΤ, εξαπολύει μια πρωτοφανή σε μέγεθος και οξύτητα επίθεση εις βάρος του ελληνικού λαού, αίροντας ένα-ένα τα κεκτημένα το λαϊκού κινήματος που έχουν κατακτηθεί με αίμα και αγώνες. Η κυβέρνηση Παπαδήμου «παίρνοντας το νήμα» από το ΠΑΣΟΚ, αφού κατάφερε να ψηφίσει και να εφαρμόσει μέτρα που διαλύουν επί της ουσίας τον κοινωνικό ιστό της χώρας, επέλεξε να θωρακιστεί και στο επίπεδο του δρόμου αυξάνοντας την καταστολή σε μια προσπάθεια να καταπνίξει τις διαμαρτυρίες του κόσμου.

                Τα συνεχόμενα αντιλαϊκά μέτρα σε συνδυασμό με την καταπάτηση οποιασδήποτε δημοκρατικής ελευθερίας από πλευράς κυβέρνησης, έχουν δημιουργήσει ένα εκρηκτικό κλίμα στην ελληνική κοινωνία που θυμίζει καζάνι που βράζει. Αυτό φάνηκε στην πράξη όσες φορές επέλεξε ο κόσμος να κινητοποιηθεί, από την μαζικότητα των κινητοποιήσεων και τις πρακτικές που επέλεξε να ακολουθήσει ο ίδιος στον δρόμο. Όταν λοιπόν η οργή είναι συσσωρευμένη και η αγανάκτηση τόσο μεγάλη, ο λαός ψάχνει ευκαιρία για να την εκδηλώσει και να βγάλει στην επιφάνεια τα αιτήματά του. Έτσι έγινε στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, όπου οι συγκεντρώσεις για την παρακολούθηση της παρέλασης εξελίχτηκαν σε μεγάλες παλλαϊκές διαδηλώσεις κατά της εφαρμοζόμενης πολιτικής.

Σαν να μην πέρασε μια μέρα λοιπόν, σε Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Χανιά, Ξάνθη, Κοζάνη και άλλες μεγάλες πόλεις η λαϊκή οργή ξεχείλισε και μετέτρεψε τις παρελάσεις της 25ης Μαρτίου σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας οι οποίες στην προσπάθειά τους να φτάσουν τις εξέδρες των επισήμων ήρθαν αντιμέτωπες με τις (για άλλη μία φορά προκλητικές) δυνάμεις των ΜΑΤ.  Στο Ηράκλειο ο κόσμος που κατέβηκε στην παρέλαση συγκρούονταν επί μια ώρα με ομάδες της αστυνομίας και κατάφερε εν τέλει να ματαιώσει την παρέλαση. Στη Ξάνθη ο κόσμος που επιχείρησε να περάσει τα κιγκλιδώματα ήρθε αντιμέτωπος με τα ΜΑΤ τα οποία προέβησαν σε χρήση χημικών απομακρύνοντας τους. Στη Θεσσαλονίκη ο κόσμος, στην προσπάθειά του να πλησιάσει την παρέλαση, συγκρούστηκε με τα ΜΑΤ τα οποία απάντησαν με ξύλο και χημικά. Παρόμοια ήταν η κατάσταση και στην Πάτρα όπου τα ΜΑΤ, ως πιστοί προστάτες των δυναστών του λαού, δεν επέτρεψαν στην πορεία να πλησιάσει την εξέδρα των επισήμων, οι οποίοι με περισσή προκλητικότητα παρακολουθούσαν την παρέλαση σαν να μην συνέβαινε τίποτα, την στιγμή που πλήθος εξαγριωμένου κόσμου συγκρουόταν με τα ΜΑΤ δύο στενά πιο πάνω. Ενδεικτικό ήταν το γεγονός ότι πριν την πορεία οι προσαγωγές έφτασαν τις 50(!) σε αριθμό. Στην Αθήνα, τέλος, το σχέδιο της κυβέρνησης να αποσιωπήσει την κατάσταση κρίθηκε πλήρως επιτυχημένο, καθώς κανένας πολίτης δεν κατάφερε να πατήσει το πόδι του στο κέντρο. Λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι περίπου 5 χιλιάδες αστυνομικοί είχα αποκλείσει τον χώρο της παρέλασης σε ακτίνα 3 χιλιομέτρων!

Εμείς από την πλευρά μας καταγγέλλουμε για άλλη μια φορά τις επιλογές της κυβέρνησης να καταστείλει τις λαϊκές αντιστάσεις και να τις δυσφημίσει μέσω των ΜΜΕ, καταγγέλλοντας όσους ήταν στα επεισόδια ως «εχθρούς της δημοκρατίας» και ως «ισχνές μειοψηφίες» μέσα στον ελληνικό λαό. Ο ίδιος ο λαός έδειξε το ποιος είναι εχθρός ποιού και ποιος έχει μειοψηφική απεύθηνση στην κοινωνία, μέσω του συλλογικού αγώνα ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να έχει αποτέλεσμα όταν «οι από πάνω τείνουν να εξαφανίσουν και να συμπιέσουν τους από κάτω».

             

Ψήφισμα για τους τρεις διωκόμενους φοιτητές στο τμήμα Χημείας

Η πολιτική συγκυρία χαρακτηρίζεται απ’ το σάρωμα των κατακτήσεων του εργατικού και ευρύτερα λαϊκού κινήματος, φτωχοποίηση μεγάλων κομματιών της κοινωνίας, κατάργηση κάθε συλλογικής κατοχύρωσης. Η διέξοδος απ’ την κρίση με όρους επιβίωσης των ρυθμών συσσώρευσης κέρδους, σκληρά προσδεμένη στην ΕΕ και στο ΔΝΤ, απαιτούσε τη συστράτευση ΠΑΣΟΚ- ΝΔ- ΛΑΟΣ για την χυδαία επιβολή της αναδιάρθρωσης των σχέσεων εργασίας, της αποπεράτωσης βαριών χτυπημάτων στον κοινωνικό ιστό. Η αντίσταση αγωνιζόμενων κομματιών της εργασίας, οι πολυήμερες καταλήψεις μαθητών και φοιτητών, οι μεγαλειώδεις πανεργατικές απεργίες, πολεμήθηκαν σκληρά και αμείλικτα με σωρεία λάσπης, ιδεολογικής τρομοκρατίας, σκληρής καταστολής και ξυλοδαρμών, ποινικών διώξεων.  Η συντεταγμένη μεθόδευση εφαρμογής της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και επιβολής του νόμου Διαμαντοπούλου, πήρε μια πρώτη απάντηση απ το μπλοκάρισμα διεξαγωγής των εκλογών νέων διοικητικών οργάνων στο ΑΠΘ από τους φοιτητικούς συλλόγους, το σύλλογο των καθηγητών και τους διοικητικούς υπαλλήλους του ΑΠΘ, για να έρθουμε αντιμέτωποι με αυτεπάγγελτες μηνύσεις απ την εισαγγελία Θεσσαλονίκης (σε αγαστή σύμπνοια με υπουργείο και εφορευτική επιτροπή, Α. Μάνθο)  σε βάρος ενός φοιτητή, του Προέδρου του ΕΣΔΕΠ καθώς και του προέδρου των διοικητικών υπαλλήλων. Αυτό το πνεύμα διέπει την απόπειρα «ποινικοποίησης» της δράσης και δίωξης του Συλλόγου Φοιτητών Χημείας, κατ’ ουσία, απ’ τον πρόεδρο του τμήματος Α. Γιαννακουδάκη, με την αυτεπάγγελτη μήνυση σε βάρος 3 συμφοιτητών μας (βασισμένη στην ονομαστική κατάθεση του Α. Γιαννακουδάκη).

Με την αρχή της χρονιάς επιδόθηκε σε τρεις συμφοιτητές μας του τμήματος Χημείας δικαστική κλήση, με την οποία «κατηγορούνται ως υπαίτιοι του ότι στη Θεσσαλονίκη την 4-10-2011 από κοινού ενεργούντες και κατόπιν συναπόφασης με περισσότερες πράξεις τους τέλεσαν πλείονα του ενός εγκλήματα» αποδίδοντάς τους συγκεκριμένα τις κατηγορίες της παράνομης βίας και κλοπής από κοινού. Οι κατηγορούμενοι συμφοιτητές μας περνάν από δίκη στις 4-4-2012 στο  Ά Πλη/κειο Θες/νίκης. Είχε προηγηθεί προκαταρτική εξέταση απ το 5^ο προανακριτικό γραφείο της εισαγγελίας εις βάρος των τριών με βάση την κατάθεση του προέδρου του τμήματος  Α. Γιαννακουδάκη. Σ αυτήν κατονομάζονται οι συγκεκριμένοι  φοιτητές  που ο τελευταίος «αναγνώρισε»  κατά  τη  διάρκεια  της  μαζικής  παράστασης  του  Συλλόγου Φοιτητών  Χημείας.  Στην  κατάθεσή  του  στον  ανακριτή,   ο  πρόεδρος  του  Τμήματος  Χημείας, επιδίωκε  να  τους προσάψει σωρεία κατηγοριών καθώς και να τους αναγκάσει να κατονομάσουν τους συναδέλφους τους.  Η έκτασης 40 σελίδων  κατάθεσή  του  που  μας  επιδόθηκε  έπνεε  μένεα  εναντίον  των  συλλογικών  οργάνων  των φοιτητών  και  των κινητοποιήσεών  τους.  Διανθισμένη  από την  αλληλογραφία  του  με  άλλα  μέλη  ΔΕΠ  του  Τμήματος  Χημείας  και  με  συκοφαντικούς ισχυρισμούς εναντίον των αγωνιζόμενων για τα δικαιώματά τους φοιτητών, η απόλυτη σύνταξή της με την γραμμή του Υπουργείου και της Κυβέρνησης γινόταν καταφανής, στα πλαίσια μάλιστα φιλοδοξιών  ανέλιξης στα μελλοντικά διοικητικά όργανα του ΑΠΘ (μετέπειτα υποψήφιος στα συμβούλια διοίκησης). Το αντιδραστικό τοπίο που η αστική αναδιάρθρωση στην εκπαίδευση και ο νόμος Διαμαντοπούλου φιλοδοξούν να διαμορφώσουν γίνεται ξεκάθαρο μέσα από τέτοιου είδους κινήσεις.

 Η ουσία είναι ξεκάθαρη. Μετά από Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Φοιτητών Χημείας την Τρίτη 4/10/2011, και αφού ο Σ.Φ Χημείας αποφάσισε συνέχιση των κινητοποιήσεων ενάντια στον νόμο Διαμαντοπούλου, στα πλαίσια υλοποίησης της απόφασής του, προέβη σε μαζική παράσταση 100 και πλέον ατόμων στο γραφείο του προέδρου του Τμήματος Χημείας. Σε εναντίωση με κάθε είδους ρεβανσισμό απέναντι στους κινητοποιήσεις του συλλόγου (ο οποίος γινόταν προσπάθεια να επιβληθεί και παράτυπα, όταν μέλη ΔΕΠ και καθεστωτική φοιτητική παράταξη βάφτιζαν σε απαρτία διαδικασίες οργάνων που δεν ήταν τέτοιες) η μαζική παράσταση του Συλλόγου Φοιτητών διεκδικούσε εξεταστική για τους επί πτυχίω μετά το τέλος των κινητοποιήσεων, καθώς και διπλή εξεταστική τον Γενάρη-Φλεβάρη για το σύνολο των φοιτητών. Στα πλαίσια αυτής της κίνησης ζητήθηκε γραπτή δέσμευση του προέδρου του Τμήματος για την άμεση σύγκληση Συνέλευσης Τμήματος, ως αρμόδιο όργανο για τέτοια αιτήματα, που θα συζητούσε και θα εξασφάλιζε την ικανοποίηση των αιτημάτων του Συλλόγου Φοιτητών. Πανικοβλημένος από την άμεση κινητοποίηση των φοιτητών μέσα από τα συλλογικά τους όργανα, ο πρόεδρος του Τμήματος προέβη σε σειρά δηλώσεων σε ΜΜΕ οι οποίες και προκάλεσαν την αυτεπάγγελτη παρέμβαση του εισαγγελέα και έφεραν τα πράγματα στο σημείο που βρίσκονται σήμερα.

Τόσο τα παραπάνω όσο και οι πέντε διωκόμενοι συμφοιτητές μας στην Κρήτη, οι μηνύσεις σε βάρος του προέδρου του ΕΣΔΕΠ, του προέδρου των διοικητικών υπαλλήλων και ενός συμφοιτητή μας στο ΑΠΘ, αποτελούν κρούσματα αυταρχικοποίησης και απόπειρες τρομοκράτησης κάθε μορφής αντίστασης στην συντεταγμένη κίνηση διάλυσης του Δημόσιου χαρακτήρα του Πανεπιστημίου. Δηλώνοντας πίστη στο «αντιδραστικό όραμα» που ο νόμος Διαμαντοπούλου σκιαγραφεί για την τριτοβάθμια εκπαίδευση στη χώρα μας ο Πρόεδρος του Τμήματος Χημείας λειτουργεί σαν λαγός και συνάμα σαν προκάλυμμα της συντονισμένης προσπάθειας ποινικοποίησης των αγώνων από σειρά μηχανισμών. Στόχος τους είναι να τρομοκρατήσουν όσους διαλέγουν τον δρόμο του αγώνα και της αξιοπρέπειας απέναντι στη λαίλαπα του Μνημονίου σε κοινωνία και εκπαίδευση.

Άμεση απόσυρση όλων των κατηγοριών- Αθώωση των συμφοιτητών μας

Καμιά ποινικοποίηση των αγώνων

Έξω οι εισαγγελείς απ τα Πανεπιστήμια- κάτω τα χέρια από το άσυλο

Καμιά δίωξη μαζικού φορέα και των μελών του- ελεύθερη συνδικαλιστική δράση

Παράσταση διαμαρτυρίας στα δικαστήρια την ημέρα της δίκης

Επεισόδεια μεταξύ λαϊκών συνελεύσεων με ΜΑΤ στην Πάτρα στην παρέλαση 25/3/2012

Καμία κάλπη δεν θα ξαναστηθεί...

Το τελευταίο διάστημα παρατηρήσαμε ότι αυτό που μονοπώλησε το ενδιαφέρον εντός των φοιτητικών συλλόγων αλλά και του Υπουργείου ήταν το πρώτο βήμα για την εφαρμογή του νέου νόμου-πλαίσιο,τα συμβούλια διοίκησης. Για εμάς ξεκάθαρα η ψήφιση των μελών  για τα συμβούλια διοίκησης σε όλα τα ιδρύματα αποτελούσε επιτακτική ανάγκη για το υπουργείο καθώς η συγκρότηση ενός τέτοιου οργάνου θα άνοιγε το δρόμο για την εφαρμογή του νόμου στο σύνολό του. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο τα συμβούλια διοίκησης ήταν και η πρώτη διάταξη του νόμου που επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί.

Είδαμε πως σε όποια ιδρύματα επιχειρήθηκαν οι εκλογές για τα συμβούλια διοίκησης η απάντηση των φοιτητών ήταν μαζική και δυναμική με αποτέλεσμα οι κάλπες να μην στηθούν ποτέ. Στο ΑΠΘ οι φοιτητές υλοποιώντας τις συλλογικές τους αποφάσεις και συγκρουόμενοι με τα πλέον αντιδραστικά κομμάτια του καθηγητικού μπλοκ και εισαγγελείς (σε βαθμό που ορισμένοι διώκονται με μηνύσεις ) κατάφεραν να αποτρέψουν την εφαρμογή του νόμου για πάνω από μια φορές. Το ίδιο έγινε στην ΑΣΣΟΕ και τα ΤΕΙ της Πάτρας όπου και πάλι η παρουσία των φοιτητών κατάφερε να μπλοκάρει την διαδικασία 3 φορές και να πάρει της κάλπες. Στα ΤΕΙ Λαμίας οι φοιτητικοί σύλλογοι υλοποιώντας τις συλλογικές τους αποφάσεις, ήρθαν αντιμέτωποι με δυνάμεις τις ελληνικής αστυνομίας μέσα σε χώρο Ασύλου αλλά παρά την καταστολή κατάφεραν και εκεί να μπλοκάρουν τις εκλογές. Παρόμοια κατάσταση επικράτησε σε όσα ιδρύματα προχώρησαν στην εκλογή συμβουλίων διοίκησης ( Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και άλλα ).

Στην Πάτρα όπως ξέρουμε οι εκλογές ορίστηκαν από το Υπουργείο για τις 14/3. Οι Γενικές Συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων στη συντριπτική τους πλειοψηφία πήραν απόφαση (όπως και η Επιστήμη Υλικών ) για σπάσιμο της εφαρμογής της συγκεκριμένης διάταξης και προχώρησαν σε κατάληψη της Πρυτανείας μαζί με την Πρωτοβουλία Καθηγητών. Το πρωί της Τετάρτης με τη μαζική προσέλευση των φοιτητών στο χώρο της Πρυτανείας , καταφέραμε να αποτρέψουμε τη διεξαγωγή των εκλογών με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Έτσι η εκλογή των συμβουλίων διοίκησης πήρε επ’ αόριστον αναβολή μετά από απόφαση της Πρυτανείας.

                Έτσι οι φοιτητές πέτυχαν την πρώτη τους νίκη απέναντι στον νόμο-πλαίσιο της Διαμαντοπούλου, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι  το μόνο που μπορεί με τον καλύτερο τρόπο να εξυπηρετεί τα συλλογικά συμφέροντα των φοιτητών είναι οι συλλογικοί και ανυποχώρητοι αγώνες. Οι αγώνες των φοιτητών απέδειξαν επίσης ότι οι λογικές ΔΑΠ και ΠΑΣΠ που λένε «ψήφισε με για να λύσω τα προβλήματα σου και δες τι καλά που είναι όταν είμαι πρώτη δύναμη», λογικές εκπροσώπησης και «διακυβέρνησης» των συλλόγων δεν στέκουν πουθενά και είναι αυτές οι λογικές που μας έφεραν ως εδώ. Για το λόγο αυτό πρέπει να καταδεικνύονται ως τέτοιες και να καταδικάζονται. Πρέπει επίσης να καταδικάζεται ότι αυτές οι παρατάξεις δεν υπάρχουν πουθενά για να προασπιστούν οποιαδήποτε απόφαση των φοιτητών πέραν των πάρτι ψηφοθηρικού χαρακτήρα.

Καλούμε τους φοιτητές να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να διεκδικήσουν συλλογικά τα δικαιώματά τους με μαζικούς και ριζοσπαστικούς αγώνες καθώς μόνο έτσι μπορούν να νικούν.

…ΝΟΜΟΣ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΦΟΙΤΗΤΗ

Σύγκρουση των φοιτητικών συλλόγων στα Ιωάννινα στη σύνοδο πρυτάνεων 9/3/2012

σύγκρουση των φοιτητικών συλλόγων στη βουλή 2/12/2010