Σε κάθε γωνία υπάρχει Αστυνομία

-->

Τη στιγμή που η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ έχει ήδη ψηφίσει το τρίτο κατά σειρά μνημόνιο, που περιλαμβάνει μέτρα περί των 16 δις, και συνεχίζει να καταστρέφει το παρόν και το μέλλον του λαού, η κοινωνία μοιάζει με καζάνι που βράζει. Τα μέτρα που έρχονται αναμένεται να ισοπεδώσουν πλήρως τα εργαζόμενα στρώματα, καθώς και τη νεολαία, δημιουργώντας νέες εργασιακές σχέσεις, ελαστικότερες, ρίχνοντας τους μισθούς σε επίπεδα Κίνας και εκτοξεύοντας την ανεργία σε ποσοστά ρεκόρ.

         Το τελευταίο διάστημα, κόντρα σε όσα μας ετοιμάζουν, ο λαός έδειξε μια ιδιαίτερη μαχητικότητα καθώς επέλεξε να βγει στο δρόμο και να αγωνιστεί, από το να βλέπει τη καταστροφή της ζωής του από την τηλεόραση. Το τελευταίο διάστημα σημειώθηκαν μερικές από τις πιο μαζικές και δυναμικές πορείες και συγκεντρώσεις των τελευταίων ετών, όπως οι πρόσφατες πανεργατικές απεργίες των προηγούμενων βδομάδων και οι συγκεντρώσεις για την ψήφιση του προϋπολογισμού. Από την άλλη πλευρά, όσο ο κόσμος επιλέγει τον συλλογικό δρόμο, τόσο το κράτος επιτίθεται με τον πιο βάρβαρο και βίαιο τρόπο και φέρνει το λαό με στρατιές αστυνομίας και ΜΑΤ.

         Έτσι, έφτασε και η ημέρα τις 17 Νοέμβρη, όπου ο λαός επέλεξε και πάλι να τιμήσει τους πεσόντες του Πολυτεχνείου, μαχόμενος για το σήμερα και για όλα αυτά που του κλέβουν. Όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Βόλος κτλ)  βούλιαξαν από κόσμο και, για ακόμα μια φορά, από αστυνομία. Μπορεί στην πόλη όπου η αυθαιρεσία των μπάτσων να έχει γίνει συνήθεια (Αθήνα), να μην έγιναν εκτεταμένα επεισόδια, αλλά  στις υπόλοιπες πόλεις (Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Βόλο) επικράτησε πανικός. Στη Πάτρα η τεράστια πορεία των εργαζομένων και των φοιτητών δέχθηκε πολύ σκληρή επίθεση από τις δυνάμεις καταστολής με χημικά και κυνηγητό. Χαρακτηριστικό είναι ότι, διακομίστηκε στο νοσοκομείο διαδηλωτής με σκισμένο μάτι από εκτοξευτήρα δακρυγόνου που τον πέτυχε εξ επαφής. Συνήθεια τείνει να γίνει, η οριζόντια και από απόσταση αναπνοής ρίψη χημικών μέσα στο κόσμο, από την οποία και πριν 2 χρόνια παρά λίγο να θρηνήσουμε θύμα. Στη Θεσσαλονίκη, η καταστολή ήταν ακόμα πιο σκληρή. Ορδές μπάτσων κυνηγούσαν τη πορεία στο κέντρο της πόλης, ξυλοκοπώντας και συλλαμβάνοντας κόσμο. Τραγική ειρωνεία είναι ότι στην πορεία για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, η οποία κατοχύρωσε το πανεπιστημιακό άσυλο, η αστυνομία το παραβίασε και συνέχισε να ξυλοφορτώνει και να συλλαμβάνει κόσμο στον προαύλιο χώρο της πρυτανείας του ΑΠΘ. Ο απολογισμός ήταν 16 συλληφθέντες φοιτητές, εκ των οποίων αρκετοί σοβαρά τραυματίες (σπασμένες μύτες κτλ).

         Απέναντι στην αυταρχικοποίηση των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους, την αστυνομοκρατία, τις συλλήψεις, τους ξυλοδαρμούς, τους βασανισμούς εκατοντάδων αγωνιστών στα τμήματα, την ιδεολογική τρομοκράτηση του κόσμου, την περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αίμα και την καλλιέργεια του φόβου στη καρδιά του λαού, εμείς απαντάμε πως τίποτα δε χαρίζεται, αλλά όλα κατακτιούνται με συλλογικούς, μαζικούς και ανυποχώρητους αγώνες.

 Την απάντηση σε αυτούς που καταστρέφουν το παρόν και το μέλλον μας, αλλά και στους ρουφιάνους που τους προστατεύουν να την δώσουμε εμείς!